Περίπου 4,5 χλμ από το χωριό Πέγεια, κοντά στο ψαρολίμανο, βρίσκονται τα ερείπια παλαιοχριστιανικών βασιλικών με ψηφιδωτά δαπέδου, που απεικονίζουν σκηνές με ζώα. Αυτή η περιοχή, φαίνεται να αποτελούσε το χώρο ενός σημαντικού οικισμού της πρώιμης Χριστιανικής Εποχής. Κοντά μάλιστα στην περιοχή υπάρχουν τάφοι της Ρωμαικής περιόδου, σκαμμένοι στο βράχο.
Οι Βασιλικές του «Αγίου Γεωργίου» Πέγειας βρίσκονται μέσα σε αρχαιολογικό χώρο Ελληνο- Ρωμαϊκού Παλαιοχριστιανικού οικισμού στην παραλιακή περιοχή του Ακρωτηρίου Δρέπανο, γύρω στα 15 χλμ βορειοδυτικά της Νέας Πάφου. Πρόκειται για τρεις ανεξάρτητες μεταξύ τους Πρωτοχριστιανικές Εκκλησίες , που αποκαλύφθηκαν με τις ανασκαφές του Τμήματος Αρχαιοτήτων.
Ο Άγιος Γεώργιος είναι γνωστό προσκύνημα στην Πάφο στο δυτικό ακρωτήριο της Κύπρου, γνωστό ως Δρέπανον, αντίστοιχο με το προσκύνημα του Αποστόλου Ανδρέα στο ανατολικό ακρωτήριο της μεγαλονήσου.
Στο Δρέπανον το Τμήμα Αρχαιοτήτων Κύπρου ανέσκαψε την περίοδο 1952- 1955 τρεις παλαιοχριστιανικές βασιλικές και έναν λουτρώνα ( 6ος αιώ). Η συνέχιση των ανασκαφών από την Ελληνική Αρχαιολογική Αποστολή (1992) αποκάλυψε προσκτίσματα των βασιλικών Α και Γ , συνέδεσε τα κτήρια και τα ταφικά μνημεία μεταξύ τους και έδειξε ότι στη θέση αυτή υπήρχε στους ρωμαικούς και παλαιοχριστιανικούς χρόνους ανοχύρωτος οικισμός, ο οποίος άκμασε στα χρόνια του Ιουστινιανού Α’ ( 527 – 565) και των διαδόχων του και εγκαταλείφθηκε σταδιακά κατά το πρώτο μισό του 7ου αιώνα.
Οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να δουν τις ξερολιθιές, άγρια χαμηλή βλάστηση, κυρίως αγριοβρώμη, κόνιζο και κάπαρη, ενώ η χλωρίδα του ακρωτηρίου συμπληρώνεται με σχίνους, χαρουπιές και παπουτσοσυκιές .
Eπίσης το αρχαιολογικό τοπίο περιβάλλεται από φυτείες και στα χοχώραφα. Οι ήπιες επεμβάσεις και η διαχείριση του αρχαιολογικού χώρου σκοπό έχουν τη διατήρηση της σχέσης των αρχαιολογικών ερειπίων με το φυσικό περιβάλλον.
Μεγάλο αρχαιολογικό ενδιαφέρον αποτελεί και η νεκρόπολη του οικισμού, που αποτελείται από μνημειακούς τάφους σε δύο τύπους, αρκοσόλια και θήκες, λαξευμένους στους βράχους. Αναπτύσσεται στο μέτωπο του απόκρημνου βράχου πάνω από τη δυτική και βορειοδυτική ακτή του ακρωτηρίου και απέναντι από τη νήσο Γερόνησο επί της οποίας έχουν εντοπιστεί αρχαιολογικά κατάλοιπα που χρονολογούνται από την ελληνιστική έως την παλαιοχριστιανική περίοδο. Ορισμένοι μάλιστα από τους τάφους φέρουν εγχάρακτους σταυρούς και επιγραφές.